4-باید چند ماهی تا ورود نسل بعدی پردازنده های شرکت AMD صبر کرد تا دید این Billdozer ها چه خواهند کرد ولی چیزی که در سایت های بنچمارکر تا اینجا بطور غیر رسمی اعلام شده از نمونه های آزمایشی این پردازنده های جدید ، نشان از افزایش بیش از 50% راندمان در این پردازنده ها نسبت به AMD Phenom II X6 1100t BE دارد که با یک حساب سرانگشتی عدد آن در Cinebemnch 10 باید چیزی در حدود 28000 شود یعنی کمی بیشتر از Core i7 980x که البته در رندر و برای قیمتی معادل 1/3 آن و هم قیمت نسل جدید Core i7 ها (2600k)
یعنی با هزینه حدود 400.000 تومان میشود پردازنده ای با توان فعلی Core i7 980 خریداری کرد و از طرفی از پردازنده 2600k هم تا 20% قویتر باشد
5-دوستانی مثل فرخ جان که پردازنده Core i7 950 دارند نیازی به تغییر اون با پردازنده هایی مثل 2600k نیست .چون اختلاف اونها در رندر کمتر از 20 درصد هست ولی نسبت به پردازنده های Bulldozer اختلاف به بیش از 50% میرسد
6-و در آخر باید به این نکته توجه داشت که توان کلی یک پردازنده، معیار مناسبی برای سنجش کارایش در امور رندرینگ نیست .همونطور که می بینید پردازنده 2600k در کل کاملاً از 980X بالاتر هست ولی با اختلاف زیادی در امر رندر پایین تر از اون قرار میگیره
در یک نگاه کلی و با توجه به مشخصات و قابلیت های پردازنده های سری Core i5 و Core i7 اینتل و البته با نیم نگاهی به قیمت تمام شده این پردازنده ها می توان انتخاب های مشخصی را از میان اعضای متفاوت این پردازنده ها انجام داد بدین ترتیب برای کاربران با بودجه محدود با کاربری غیر گرافیکی و غیر بازی سری هفت پردازنده های Core i5 ، برای کاربران گرافیکی و بازی خورها با بودجه نسبتا محدود پردازنده های سری شش Core i5 با فرکانس بالاتر و هسته های کمتر، برای کاربران رده پردازشی نسبتا سنگین سری 800 پردازنده های Core i7 و بلاخره برای کاربران گرافیک سنگین با بودجه آزاد مدل های شش هسته ای سری 900 از Core i7 پیشنهاد می شود.
در نگاه اول براي خريد يک CPU تقريبا همگي خريداران ميزان بودجه اي که براي اين کار اختصاص داده اند را بعنوان ملاک اصلي در انتخاب خود مد نظر قرار مي دهد جائيکه براي کاربران با بودجه محدود مدل هاي خوش قيمت و کارآمد AMD کاملا مناسب به نظر مي رسند اما با بالا رفتن همزمان بودجه و سطح انتظار کاربران از پردازنده ها چندين گزينه متفاوت در ليست انتخاب هاي کاربران مختلف جاي مي گيرد. بعنوان مثال کاربران نسبتا حرفه اي با بودجه اي حول و حوش 500 تا 600 هزار مطمئنا به سراغ چند هسته اي هاي رده AMD با مشخصات مطلوب و راضي کننده مي روند که با دارا بودن تقريبا تمامي المان هاي کيفيت سنجي از قيمت مشتري پسندي نيز برخوردارند اما ارتقا بودجه از اين رقم و با قدم گذاشتن در رده مياني قيمت انتخاب هاي کاربران غير حرفه اي و برخي از کاربران رده تمام حرفه اي تا حدود زيادي به يکديگر نزديک مي شود جائيکه اين خريداران اغلب به سوي پلتفرم اينتل سوق پيدا مي کند و در اينجاست که انتخاب به هيچ عنوان به سادگي قبل نيست. در حال حاضر چندين و چند نوع پردازنده گوناگون با قيمت هائي نچندان دور از يکديگر در ميان اينتل ها وجود دارد که مواجهه با آنها و انتخاب بهترين و مناسب ترين گزينه در ميان اين مدل ها بدون آشنائي با ساختار و کارکرد هر رده به هيچ عنوان کار ساده اي نيست. سوکت هاي فعلي حاضر در بازار اينتل در اين رده شامل سوکت نسبتا قديمي LGA775 براي پردازنده هاي سري Core2، سوکت 1156 براي پردازنده هاي Core i5 و برخي مدل هاي Core i7 و بلاخره سوکت 1366 براي پردازنده هاي پيشرفته سري Core i7 است. پيچيدگي انتخاب بين اين پردازنده ها بعلت حضور مدل هاي چند هسته اي ظاهرا مشابه در ساختاري همگي آنها ست اما به راستي بهترين و متناسب ترين انتخاب در ميان اين مدل هاي گوناگون چيست؟ اين سوالي ست که در ادامه به پاسخ آن مي پردازيم.
پردازنده هاي سري Core اينتل در سه رده کاربري و قيمتي به بازار ارائه شده اند پائين ترين مدل هاي اين کلاس Core i3 سپس Core i5 و در نهايت Core i7 هستند. Core i3 ها که البته موضوع بحث امروز ما نيستند از جنبه هاي مختلفي با دو نمونه ديگر تفاوت هاي فراوان دارند بعنوان مثال فناوري جالب Turbo Boostدر جهت بالا بردن سرعت پردازنده با استفاده از تنها يکي از هسته ها و فناوري HTT در ايجاد هسته هاي مجازي در ساختار Core i3 ها ديده نمي شود به همين علت اين پردازنده ها تقريبا بطور کامل متناسب رده پائين بازار و مختص کاربراني ست که استفاده هاي پردازشي چندان سنگيني از سيستم خود نمي کنند. دو پردازنده ديگر نيز با اينکه شباهت هاي دور و نزديکي به يکديگر دارند اما در برخي جنبه ها، تفاوت هاي اساسي در آنها به چشم مي خورد بعنوان مثال Core i5 ها در هر دو فرم دو هسته اي و چهار هسته اي براي سوکت 1156 توليد مي شوند ولي Core i7 ها نه تنها 4 هسته اي و 6 هسته اي هستند بلکه هم براي سوکت 1156 و هم براي سوکت اختصاصي خود يعني 1366 توليد مي شوند.
Core i5 ها در دو مدل مختلف ساخته مي شوند سري 600 و سري 700. سري اول يعني سري 600 همگي دو هسته اي بوده و بر پايه هسته Clarkdale ساخته شده اند. اين مدل ها همگي از فناوري HyperThreading Technology يا HTT پشتيباني مي کنند. HTT بطور خلاصه فناوري اختصاصي شرکت اينتل است که در طي آن فرايند انجام کارهاي همزمان در يک لحظه (Parallelization Computing) کاملا بهبود مي يابد بدين تريب که سيستم عامل براي هر هسته فيزيکي حاضر در پردازنده دو هسته مجازي را آدرس دهي مي کند و بدين ترتيب کارهاي قابل انجام را بين اين هسته ها تقسيم نموده و سرعت انجام اين امور را افزايش مي دهد البته براي اين کار هم پردازنده و هم سيستم عامل بايد از اين فناوري پشتيباني کنند.
پس حضور فناوري HTT در پردازنده هاي دو هسته اي سري 600 از خانواده Core i5 ها به اين معناست که امکان انجام همزمان چهار عمل در اين پردازنده ها وجود دارد. در حال حاضر شش پردازنده مختلف در ليست Core i5 هاي سري 600 اينتل ديده مي شود که بين 3.2 تا 3.6 گيگاهرتز سرعت دارند همگي دو هسته اي بوده و همگي با فناوري 32 نانومتري ساخته شده اند. حافظه کش 4 مگابايتي نکته مشترک ديگر در مورد اين مدل هاست. يک قابليت منجصر به فرد ديگر در سري 600 پردازنده هاي Core i5 به هسته گرافيکي جداگانه اي باز مي گردد که در قالب اين مدل ها جاسازي شده است اين هسته گرافيکي جداگانه در صورت پشتيباني مادربورد از اين تکنولوژي، نياز به استفاده از يک کارت گرافيک جداگانه را کاملا مرتفع مي سازد و به همين علت براي بخشي از کاربران که نياز چنداني به استفاده از گرافيک بالا ندارند اين هسته گرافيکي به صرفه جوئي مختصري در هزينه تمام شده منجر مي شود.
اما در آن سوي ميدان سري 700 پردازنده هاي Core i5 با چهار هسته پردازشي و بر پايه پلتفرم Lynnfileld قرار دارند اين سري از پردازنده ها برخلاف تصوري که از نام آنها در ذهن ايجاد مي شود با احتساب تعداد هسته ها تا حدودي از مدل هاي سري 600 ارزان تر هستند جائيکه مدل هاي 4 هسته اي سري 700 اغلب هم قيمت مدل هاي 2 هسته اي سري 600 به فروش مي رسند. سه مدل حاضر در اين خانواده که 2.66، 2.4 و 2.8 گيگاهرتز سرعت دارند همگي 4 هسته اي با فناوري 45 نانومتري بوده و 8 مگابايت حافظه کش در خود جاي داده اند. اما دو نکته اي که سري 700 را در رده قيمتي پائين تري نسبت به دو هسته اي هاي سري 600 قرار داده است نبود فناوري HTT در اين مدل ها و حذف هسته گرافيکي جداگانه اي ست که در مدل هاي سري 600 ديده مي شود. البته با اينکه ظاهرا نبود HTT بعلت حضور چهار هسته واقعي در مدل هاي سري 700 نبايد اختلاف چندان بزرگي را در مقايسه با مدل هاي دو هسته اي سري 600 ايجاد کند اما عملا بدليل فرکانس هسته بالاتر در مدل هاي سري 600 عملکرد اين پردازنده ها بهتر از هم خانواده هاي 4 هسته اي آنهاست. مصرف انرژي بالاتر بعلت تغيير هسته و فناوري ساخت 45 نانومتري سري 700 در مقابل 32 نانومتري سري 600 از ديگر دلائلي ست که براي اين افزايش قيمت مي توان برشمرد. در يک مقايسه ساده در حال حاضر پردازنده دو هسته اي Core i5 650 با فرکانس 3.2 گيگاهرتز و پردازنده 4 هسته اي Core i5 750 با فرکانس 2.66 گيگاهرتز هر دو قيمتي کاملا نزديک به يکديگر و حول و حوش 215 هزار تومان دارند. اعمال قابليت Turbo Boost براي رسيدن به حداکثر فرکانس با تنها يک هسته فرکانس دو پردازنده فوق الذکر را به ترتيب به 3.46 و 3.2 گيگاهرتز ارتقا خواهد داد. مصرف انرژي در اين دو پردازنده نيز به ترتيب 73 و 95 وات است که به روشني مصرف بالاتر سري 700 را نشان مي دهد.
داستان پردازنده هاي سري Core اينتل با حضور مدل هاي Core i7 بسيار جالب تر دنبال مي شود. Core i7 ها همچون مدل هاي قبلي در دو کلاس ارائه مي شوند مدل هاي سري 800 و مدل هاي سري 900. جالب ترين قسمت قضيه اينجاست که مدل هاي سري 800 با هسته Lynnfield در حقيقت همان مدل هاي 4 هسته اي سري 700 از پردازنده هاي Core i5 هستند که در فرکانسي بالاتر به قابليت HyperThreading مجهز شده اند و بدين ترتيب امکان انجام 8 پردازش همزمان در آنها وجود دارد. حالا به روشني مي توانيم متوجه شويم که چرا برخي پردازنده هاي سري Core i7 از چيپ ست مهيا شده براي مدل هاي Core i5 يعني چيپ ست 1156 استفاده مي کنند.
در نهايت پيشرفته ترين و البته گرانقيمت ترين پردازنده هاي اينتل در سري 900 از خانواده Core i7 با هسته Blommfield يافت مي شوند اين پردازنده هاي ارزشمند در دو گروه 4 و شش هسته اي توليد مي شوند جائيکه بعنوان مثال مدل هاي 950، 940، 930 و 960 مدل هاي 4 هسته اي و مدل هاي 970 و 980X شش هسته اي هستند. قيمت مدل هاي اين گروه بصورت پلکاني و به يکباره بسيار افزايش پيدا مي کند جائيکه مثلا اختلاف قيمت بين مدل 930 و 950 بسيار ناچيز و جزئي ست (حداکثر 30 هزار تومان) اما مدل 970 به يکباره دچار اختلاف قيمت بسيار شديدي با اين دو مدل مي گردد (اختلافي بيش از 400 هزار تومان). حرکت بسوي پردازنده هاي اين کلاس علاوه بر خود CPU هزينه هاي بسيار بالاي ديگري را نيز به کاربران تحميل مي کند که بدون شک مهمترين آنها مادربوردهاي چيپ ست LGA1366 منطبق با اين پردازنده هاست که پس از گذشت ماه ها از حضور اين مادربوردها در بازار هنوز اختلاف قيمت شديدي بين اين گروه با ساير مادربوردها ديده مي شود. مسئله هزينه بر بعدي براي خريداران به نوع و چينش حافظه در اين مادربوردها باز مي گردد جائيکه با تغيير معماري پردازنده، بهترين و کارآمد ترين چينش حافظه براي اين ساختار استفاده از سه حافظه DDR3 در فرمي سه کاناله است که هزينه به نسبت بالاتري را طلب مي کند.
نکته ديگر در رابطه با پردازنده هاي Core i7 حضور برخي پسوندها همچون X يا K پس از نام برخي مدل هاي اين خانواده همچون Core i7 875K يا Core i7 980X است. اين حروف در حقيقت نشانگر پردازنده هاي اختصاصي براي اورکلاکرهاست که از ضريب پردازنده در آنها کاملا قابل تغيير است.
در يک نگاه کلي و با توجه به مشخصات و قابليت هاي پردازنده هاي سري Core i5 و Core i7 اينتل و البته با نيم نگاهي به قيمت تمام شده اين پردازنده ها مي توان انتخاب هاي مشخصي را از ميان اعضاي متفاوت اين پردازنده ها انجام داد بدين ترتيب براي کاربران با بودجه محدود با کاربري غير گرافيکي و غير بازي سري هفت پردازنده هاي Core i5، براي کاربران گرافيکي و بازي خورها با بودجه نسبتا محدود پردازنده هاي سري شش Core i5 با فرکانس بالاتر و هسته هاي کمتر، براي کاربران رده پردازشي نسبتا سنگين سري 800 پردازنده هاي Core i7 و بلاخره براي کاربران گرافيک سنگين با بودجه آزاد مدل هاي شش هسته اي سري 900 از Core i7 پيشنهاد مي شود.
اولین پردازنده ای که از تکنولوژی Hyper-threading استفاده کرد فکر می کنم پردازنده های P4 بودند.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
